вурседылмаш

вурседылмаш

Г.: вырседӓлмӓш

сущ. от вурседылаш ругань, перебранка, ссора

(Иван) Онтон дене пырля тӱрлӧ книгам лудаш йӧратат. Лудын лектытат, мо нерген серымым лончылен ӱчашат, южгунам вурседылмашкат шуыт. [/i]А. Эрыкан.[/i] Иван вместе с Онтоном любят читать разные книги. Прочитав, спорят, обсуждая прочитанное, иногда доходят до ссоры.

Сравни с:

тума, каргашымаш